27 Σεπ 2009

Μήλα μου.


Μόλις τελείωσα ένα μήλο και αίφνης διερωτήθηκα

αν ένα μήλο την ημέρα τον γιατρό τον κάνουν πέρα, τι γίνεται με τα ν μήλα;

δηλαδή, αν φάω δυο μήλα, διώχνω δυο γιατρούς ή τους γιατρούς;

πολύ με μπερδευει η χρήση του οριστικού άρθρου στην παροιμία, καθότι δε μου βγαίνει η συνεκδοχή. Πόσα μήλα είναι ικανη και αναγκαία συνθηκη ώστε να κάνουμε πέρα τους γιατροί; Μήπως τόσα όσες και οι ειδικότητες; Μήπως τόσα όσα και τα όργανα μας; Και αν ειναι έτσι, τι γίνεται για τον άνθρωπο που ειναι μπουζούκι; Πρέπει να φάει ένα επιπλέον απο τον κανονικό;

Ερωτηματα σωρό.

21 Σεπ 2009

18 Σεπ 2009

In search of peace of mind

or else, mind the gap.

Οι άνθρωποι ειμαστε δειλοί και ατελείς.
Εγωιστές και νάρκισσοι.
Επηρμένοι και ερπετά.
Μικροί και φθηνοί.
Προβλεψιμοι και πονηροί.
Κομπλεξικοί ανασφαλείς, συναισθηματικά πολυπληγικοί, ξεδιάντροπα αλαζονικοί, μοχθηρά σαδιστές και με το δάχτυλο στη σκανδάλη, μπάααααμ! σε κάθε ευκαρία, όχι αναγκαστικά στην πρώτη.

Music will save us aLL.

15 Σεπ 2009

Πρέπω βέρσους Θέλω

Σήμερα είχα ένα ψευδοδίλημμα, αυτό.

Πριν απο αυτό, αναρωτηθηκα γιατι έχω ξεχάσει οτι είχα λατρέψει το ασίκικο πουλάκι κι έπρεπε να ακούσω το Γκεβάρα δέκα μέρες συνέχεια, να το αναρτήσω, να σχολιαστεί για να θυμηθώ το δίσκο. 

Μετά, με απασχόλησε η ετυμολογία της λέξης μονοπάτι: εκεί που μόνο πατιέται ή εκεί που χωράς μόνος;

Κατόπιν, άνοιξα μια χάινεκεν.

Εν συνεχεία, ζέστανα το αρνάκι με δενδρολίβανο-μέλι-ξυζμα λεμονιού.

Τώρα, λέω να οριοθετησω τη σκέψη μου, στο απόλυτο τίποτε.

Το απόγευμα ίσως πλύνω βρακιά.