24 Ιουν 2012

Requiem

O νεκρός πυροσβέστης δεν αποτελει απλά μια ειδηση, αλλά γειτνίαση 19+ χρονων. Δεν ειναι ενας αδικοχαμένος νέος, ειναι πατάτες τηγανιτες γυρω απο ενα τραπέζι, το διπλανο μπαλκόνι, το απότομο ύψος στην εφηβεία και η απώλεια κάμποσων τριχών στην κεφαλή, το στομα και τα χείλη της μάνας του, το ύψος του πατέρα του, η ΚΑΛΟΣΥΝΗ του, καλός άνθρωπος, ρε παιδί μου, η αγάπη του στη μάνα, οι βαθμοι στο σχολείο, οι τσακωμοι με την αδερφή όταν ήμασταν απογευματινοι. Παιδικάτα πράγματα. Δηλαδή, δε γαμιόμαστε, λεω γω;

Δεν υπάρχουν σχόλια: