Περι Σαντορίνης ο λόγος, αλλά πάντα ηθελα να πάω στους Παξούς.
Υπότιτλος: Σαντορίνη, η επισφράγιση κάθε σχέσης με φόντο το ηλιοβασίλεμα.
Αν δεν υπάρχει αυτό το φωτογραφικό ντοκουμέντο, δεν υφίσταται σχέση, τέ-λος! Κι αν δε σου κάτσει η σωστή στιγμή που τέλεια συνωμοτούν ο ορίζοντας, τα ανύπαρκτα σύννεφα, o ούριος άνεμος και η μαργαριταρένια οδοντοστοιχία της γκόμενας με το κόκκινο στράπλες φόρεμα και τα ξανθά, ατημέλητα -πιασμένα σε κότσο- μαλλιά μ' ένα απο κείνα τα λαστιχάκια που τυλίγει τη φετα ο τύπος του Πρισουνίκ Μαρινόπουλος, το οποίο έχει επιμελώς κρύψει (η γκόμενα, όχι ο τύπους του κτλ) κάτω απο ένα λουλούδι, τι έλεγα; α, ναι, τέλεια συνωμοτουν όλα αυτά λοιπόν, ώστε να ααπαθανατίσεις το ευτυχ΄ς αυτό γεγονότο και νανοσεκόντ προτού πατήσεις το άνω δεξιά ΜΟ ΝΑ ΔΙ ΚΟ ΚΟΥΜΠΊ -smile, darling -σε σκουντάειο τυχάρπαστος μαλάκας τουρίστας και όλη η εικόνα αντικαθίσταται απο τον όχι και τόσο απολλώνιο κωλο του διπλανού σου. Αρχίζεις μανούρα εκεί ή δεν αρχίζεις; Έτοιμος είσαι αλλά σε προλαβαίνει το γκομενάκι που εν τω μεταξύ έχει ξεκαβαλήσει το μαντράκι πάνω στο οποίο την είχες τοποθετημένη και ακροποδητι έρχεται κοντά σου, σε πιάνει απο το όχι και πολύ γυμνασμένο μπράτσο σου (εμ δεν αρχίζουνε γυμναστήριο μετά το πάσχα και τον οβελία καημένεεε!) και σε επαναφέρει στην τάξη με μια φράση κλειδί: "ΜΗ, Θανάση, είναι ψηφιακή". Η κάμερα, όχι η μπούφλα που θα έσκαγες στον τουρίστα, γιατί εκτός απο αγύμναστος είσαι και λεβεντομαλάκας, όπερ μεθερμηνευόμενον εστι πως έχεις πλείστες όσες ευκαιρίες αποθηκευσης της πολυπόθητης μαλακίας σου στα 18 χιλιάδες γκίγκαΒ της 2009ΜεκανικΜιρακλΟφΔεΓουέστερνΓουόρλντ σου. Μετά πάτε για σουβλάκι,, γιατι Θανλαση μου, η φωτογραφία για σένα είναι εξτρημ σπορ.
Οταν συνέλθω απο την επιστροφη, θα σας πω και για την Οία.
